พัก..ก่อน..............

สมาชิกในคณะฯ ในภาคฯ  มีกันเยอะ แต่การอบรมนี้มีผู้เข้าร่วมน้อยมาก และเท่าที่มีอยู่ตอนนี้ก็ไม่ถึงครึ่ง
แม้แต่ทีมในส่วนของผู้สอนเองก็ยังสนใจกันน้อย
งานหลักก็เพิ่มปริมาณมากขึ้นจนรัดตัว มัดใจ

แรกทีเดียวที่ได้ความรู้เรื่อง blog นี้ เพราะเมื่อปีที่แล้ว พายัพฯได้ประกาศผ่าน web e-learning ว่าทาง มหาวิทยาลัย Thai cyber University เปิดสอนหลักสูตร e-learning สำหรับผู้สอนฟรี ซึ่งผมได้เข้าสมัครเรียน แล้ววิชาหนึ่งก็สอนให้เขียน blog
และขณะที่เริ่มเขียน blog นั่น ก็เกิดนิมิตว่า นี้เป็นเครื่องมือที่เข้าท่าทีเดียว
และเมื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมก็ทราบว่ามีหลาย ๆ มหาวิทยาลัย ก็ให้อาจารย์เขีียน blog ช่วยการเรียนการสอนกัน โดยเฉพาะกลุ่มราษภัฎ และ ราชมงคล ซึ่งเป็นน้องใหม่ที่ไฟแรงมาก ๆ ทีมอาจารย์ของเขาทั้งกระตือรือล้น และทั้งถูกแรงผลักให้กระตือรือล้นกันมาก
และหากเราสามารถจัดอบรม on-line แบบนี้ได้ และยังนับเป็น 1 กิจกรรมพัฒนาศักยภาพของบุคลากร ซึ่งส่งผลต่อ port folio และ ตัวเลขในการประกันคุณภาพ ได้เป็นอย่างดี
การอบรมแบบนี้ ง่าย สะดวก ว่างเวลาไหนก็ทำ ทำ ทำ
เราสามารถจัดอบรมแบบนี้ได้เป็น สิบ สิบ โครงการ ได้ในแต่ละเทอม
และสมาชิกสามารถผลัดเวียนกันเป็นผู้สอนได้ สบาย ๆ ชิว ๆ

แต่ นิมิต ที่ว่า ก็เป็นเพียงนิมิต ในทางปฎิบัติ ยังซื้อใจชาวบัญชีไม่ได้ครับ

ผู้สอนคิดว่าควรจะพักการอบรมไว้ก่อน และอีกอย่างหนึ่งเนื้อหาส่วนใหญ่ก็ได้ทดลองทำกันไปแล้ว