สำหรับคณาจารย์ บุคลากร ผู้รัก IT คณะบัญชี การเงินและการธนาคาร มหาวิทยาลัยพายัพ เชียงใหม่
วันพฤหัสบดีที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2552
เพื่อนร่วมงานทุกท่าน blog ไม่ใช่คำตอบ แต่ ....
เพื่อน ๆ ที่ยังคงทำ blog ในการอบรมนี้ จนถึงวินาทีนี้ น้อยมาก
....
หลายท่าน ยังคงแค่ "อยากจะ..." "..แต่.."
หลายท่าน "อยากให้สอนตัวเป็น ๆ "
"อยากให้เปิดสอนในห้อง lab เลย"
หลายท่านคิดว่า "ทำไมต้องทำ blog"
....
เรื่องมีอยู่ว่า blog จะให้มิติของการเรียนแบบ e-learning ที่หลายท่านยังไม่เคยมีประสบการณ์ (รวมทั้งตัวผม) ว่ามันเป็นอย่างไร
..เคยเล่าว่า... หาก ม.พายัพจะเปิดหลักสูตรเรียน e-learning ละก้อ คณะฯ เราจะเป็นคณะแรก ที่จะนำร่อง (นอกนั้นก็น่าจะเป็น นิติศาสตร์) หากเดินตามรอยหลาย ๆ สถาบันฯ ที่ให้บัญชี "ปริญญาใบที่สอง " เป็นการเรียนแบบ e-learning เต็มรูปแบบ (หอการค้า, ABAC)
การเรียน blog นี้ จะให้ประสบการณ์นี้ได้เป็นอย่างดี (มาก) ว่า...
การเรียนด้วยการอ่าน ดูภาพ ดู video ดู slide และพิมพ์สื่อสาร ....
แต่ไม่เจอผู้สอนตัวเป็น ๆ ...
ไม่สามารถโต้ตอบกันได้ เป็น ๆ จะรู้สึกอย่างไร ....มีข้อจำกัด ... มากน้อยเพียงไร
ท่านจะสัมผัสความรู้สึกนี้ได้จากการทำ blog ดังนั้นหากท่านมีความคิดว่า จะให้เปิดห้อง lab สอน หรือให้ใครก็ตามสอนแบบตัวเป็น ๆ ท่านจะตกประสบการณ์(ที่แสนอึดอัด)นี้ไปโดยสิ้นเชิง
และเมื่อท่านต้องทำหน้าที่เป็นผู้สอนทาง e-learning ท่านจะเป็นผู้เตรียมสอนที่อ่อนหัดไปโดยปริยาย
หากเราเปิดหลักสูตร e-learning ทางการบัญชี แน่นอนว่า เราไม่ได้ใช้ blog เป็นเครื่องมือหลักแน่ แต่สิ่งแวดล้อมของ blog จะไม่แตกต่างไปจากสิ่งแวดล้อมใหม่ของ e-learning เพราะฉะนั่น blog ด้วยความง่าย ไม่ซับซ้อน จึงเป็นเครื่องมือทดลองที่เหมาะที่สุด
ง่ายกว่า wizlearn เสียด้วยซ้ำ
เรื่องใดที่เป็นเรื่องใหม่ เป็นเรื่องที่ยังไม่ได้ "ลอง" จะฟังคนอื่นเล่า หรือให้คนอื่นทำแทน ยังไง มันก็ไม่เหมือนลงมือทำด้วยตัวเอง ใช่ไหมครับ
หากครูตี้ ยังไม่เขียน blog เวลาจะคิดหลักสูตร e-learning ก็จะได้ภาพขาด ๆ เกิน ๆ อะไรประมาณนี้ ใช่ไหมครับ
เข้ามาทำกันเถอะครับ ยิ่งปล่อยให้เวลาผ่านไป นาน เท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่เป็นผลดี เท่านั่น ครับ
เรียนเชิญ เรียนเชิญ
การเดินทาง ก็เริ่มที่ก้าวแรก
การประหยัดน้ำ ก็เริ่มจากน้ำหยดแรก
การประหยัดไฟ ก็เริ่มจากหลอดไฟหลอดแรก ละครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
เห็นด้วยค่ะ
ตอบลบเด็กที่เรียน ac219 มาแล้ว มี blog กันทุกคน พอครูไปบอกว่า ครูเองก็มี blog เด็กๆ
ตอบลบก็....เข้าใจทันที เหมือนพูดเรื่องเดียวกัน ทำให้รู้สึกดีที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่สิ่งนี้ แต่อาจจะ
เป็นสิ่งเก่าสำหรับคนอื่น แต่...สนุกค่ะ เจอปัญหา ตลอด ตลอด แก้ไขเองได้บ้าง ขอ
ความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ บ้าง เกิดการเรียนรู้ ทำให้สมองได้ทำงานค่ะ
สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่คือ การเริ่มต้นค่ะ เป็นกำลังใจให้ครูผู้สอน และ
ผู้คิดอยากจะเริ่มเรียน บางทีถ้าเราถอดความรู้สึกบางอย่างออกไป อาจจะช่วยให้ก้าวแรก
ง่ายขึ้นนะคะ
การเรียนรู้วิธีนี้ ทำให้ไม่ต้องจำอะไรค่ะ หากจะทำเรื่องอะไร ก็ลองกลับไปอ่านบทความนั้น
แล้วทำตามค่ะ
อ้อ! ตอนนี้ทำ blog Aj.Raktai PYU สำหรับนักศึกษาที่สอนด้วยค่ะ ไม่ได้แยก
รายวิชา กำลังเริ่ม ก็ได้เพียงเอาเอกสารไปแปะไว้ เขียนบทความสรุปเนื้อหาที่สอนไปเท่านั้น
กำลังทดลองทำไปเรื่อยๆ ค่อยเป็นค่อยไปนะคะ ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่ก็จะพยายามค่ะ
blog เกิดมานานแล้วหรือยัง ... blog เพิ่งฉลองครบรอบวันเกิดปีที่ 10 ปี เมื่อไม่นานมานี้ ตอนที่ผมทราบว่า blog มีอายุมา 10 ปีแล้ว ก็ตกใจว่าเราโง่ไปอยู่ที่ไหนมานานนม...(มีใครตกใจกับผมบ้างเนี่ย)
ตอบลบยิ่งได้ยินรู้จัก twitter บ้าง หรือ facebook บ้าง ผมก็เริ่มสับสน และไม่แน่ใจกับอนาคตทีี่มันช่างผันแปรกันรวดเร็วมาก..(อย่าไปหลงทางกับ hi5 เป็นอันขาด)
ที่เรากำลังทำอยู่ตอนนี้ก็เพียง ไม่ให้ล้าหลังจนเกินไป .. เท่านั้นเอง ไม่ต้องหวังว่าจะให้ทันเขา ... เป็นเรื่องยาก ..